مثل حکومت على‌بن‌ابى‌طالب(ع)
در محضر ولایت
مثل حکومت على‌بن‌ابى‌طالب(ع)
به‌مناسبت ولادت حضرت علی(ع)
متمسک به ولایت
امام خمینی(ره): ما (که) جمهورى اسلامى مى‌گوییم، آیا به جمهورى اسلامى اعتقاد داریم؟ یا (فقط) گفتیم جمهورى اسلامى و هر کارى خواستیم، کردیم؟ اگر به جمهورى اسلامى معتقد هستند، باید حکومت اسلامى مثل حکومت على‌بن‌ابى‌طالب(ع)باشد. مردمى که در این حکومت زندگى مى‌کنند، همه اسلامى باشند، تابع باشند.(صحیفه امام، ج 8، ص 257) کسانى که در حکومت هستند و در دستگاه‌هاى دولتى هستند، (باید وضع حکومت حضرت امیر(ع)و) سیره آن بزرگوار را در نظر بگیرند و ببینند که باید چه بکنند.(صحیفه امام، ج 19، ص 374) مجلس که از مقامات بلند یا بلندترین مقام کشورى است، چنانچه الگو قرار داد آن چیزى (را) که امیرالمؤمنین(ع)مى‌خواست و آن عدالت را براى این‌که احکام و امورى (را) که محوّل به آن‌ها است، به آن نحو اجرا بکنند، به آن نحو تصویب بکنند و دقت بکنند، آن وقت مى‌شود گفت که مجلس ما هم از متمسکین به امیرالمؤمنین(ع) هستند و چنانچه مجلس نتواند این کار را بکند یا خداى نخواسته نخواهد این کار را بکند یا (بعضى) افراد نگذارند که این کارها بشود، آن وقت ما نمى‌توانیم بگوییم که یک مجلسِ متمسک به ولایت امیرالمؤمنین(ع) داریم و هکذا قوّه قضائیه.(صحیفه امام، ج 18، صص 154 - 155)
محبت امیرالمؤمنین(ع)
امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی): محبت امیرالمؤمنین(ع) خیلى با ارزش است. در روایت است که هر کسى (که) محبت کسى در دل او است، در قیامت با او محشور مى‌شود. محبت خیلى حائز اهمیت است، اما محبت به‌تنهایى کافى نیست، تبعیت و پیروى‌کردن لازم است. ما که در دنیا به نام شیعه معروف هستیم، شیعه را این‌جور معنا کرده‌ایم: «الشیعة من شایع علیاً»، باید دنبال او حرکت کنیم و هدف‌هاى او را دنبال کنیم. معلوم است که ما با همه تلاش خود، به رتبه امیرالمؤمنین(ع) نخواهیم رسید، اما به‌سمت آن قله باید حرکت بکنیم.(26/4/1387)
رفتار علوى
ما باید فاصله خود و رفتار علوى را کم کنیم و تا آن‌جایى که مى‌توانیم، جد و جهد نماییم. ما کجا، رفتار علوى کجا؟ اما بالاخره وظیفه داریم. چاره‌اى نداریم، جز این‌که در این‌راه حرکت کنیم. یکى از اولین قدم‌ها در این‌راه، همین است؛ افزون‌طلبى براى مسؤولان ممنوع است، مشى اشرافی‌گرایانه براى مسؤولان کشور، نقطه ضعف به‌شمار مى‌آید. اگر دیگران این‌را لازمه رسیدن به مقامات عالیه کشور مى‌دانند، در نظام اسلامى، این‌ها نه تنها لازمه‌اش نیست، بلکه نقطه ضعف هم محسوب مى‌شود.(11/2/1380)#
