شگفتى از بى‌خبرى انسان
یک نفس موعظه
شگفتى از بى‌خبرى انسان
چقدر جاى شگفتى است که انسان براى سلامتى تن و رهایى از بیمارى‌هاى بدن کوشش‌ها مى‌کند و از صرف دارائى و خوردن داروهاى تلخ و جراحى و غیره پرهیز و دریغ ندارد ولى براى سلامتى دل و شفاى بیمارى‌هاى روانش که هزاران مرتبه بالاتر است، جنبش نمى‌کند و خبرهاى خدا و رسول از بیمارى و درمانش را ندیده و نشنیده گرفته و به رنج‌هائى که در دنیا از آن بیمارى‌ها مى‌برد مى‌سازد و عذاب‌هائى که در آخرت براى او آماده شده است از خود دور مى‌بیند یا باور ندارد. آیا گفته‌هاى خدا و پیغمبر به اندازه گفته یک دکتر ایجاد احتمال ضرر در او نکرده است؟ یعنى بگوید شاید این بیمارى‌هاى هلاک‌کننده درست باشد و تا وقت باقى است در معالجه آن‌ها بکوشد چون جلوگیرى از زیان بزرگ هرچند محتمل باشد عقلا واجب است.
واى از ساعت مرگ که پرده غفلت برداشته شود و آدمى خودش و بیمارى‌هایش را دریابد و راه چاره را بسته ببیند آنگاه هرچه ناله کند و افسوس خورد که در محضر پروردگار چه‌ها کردم فایده ندارد.
روی دکمه ادامه مطلب کلیک کنید....
نسخه به تنهایى؛ باعث درمان نمى‌شود
بعضى از مسلمانان تنها به گفتن شهادتین و اقرار به این‌که قرآن کتاب آسمانى و دینى آن‌هاست اکتفا کرده و آن‌را در خانه نگهدارى مى‌کنند، بدون این‌که با تدبّر آن‌را بخوانند و دستورات عالیه‌اش را به کار بندند، درحالى‌که اگر چنین کارى را با بیمارى جسمى خودش مى‌کرد یعنى نسخه‌اى که دکتر نوشته در جیبش یا گوشه‌اى مى‌گذاشت بدون این‌که دوا را بخرد و به کار بندد،آن‌وقت دل خوش مى‌کرد که دکتر رفته‌ام و نسخه گرفته‌ام، یقینا این رفتار دور از خرد مورد سرزنش عقلا و وجدان خودش قرار مى‌گرفت.
بیمارى قلبى، فقط کفر نیست
و بعضى دیگر از مسلمانان به‌پاره‌اى از دستورات قرآن مجید (مانند نماز و روزه) عمل مى‌کنند و به‌صورت بى‌مغز و جان آن‌ها قناعت نموده و سایر دستورات قرآن‌را نادیده مى‌گیرند، آن‌وقت خود را صاحب قلب سلیم هم مى‌دانند؛ به خیال این‌که عذاب‌ها و عقوبت‌هائى که براى بیماران روانى است درباره کفار است و با این ترتیب مغرور گشته در جهل مرکب مى‌مانند.
سبب این پندار نادرست این است که خیال مى‌کنند بیمارى دل تنها همان کفر است درحالى‌که کفر یکى از بیمارى‌هاى روحى است و جز آن بیمارى‌هاى دیگرى است که قرآن مجید از دستورات معالجه آن‌ها پر است.
براى این‌که روشن شود بیمارى دل با ایمان جمع مى‌شود یعنى ممکن است شخصى کافر نباشد ولى به بیمارى‌هاى دیگر روانى مبتلا باشد توجه به این دو آیه شریفه کافیست: (احزاب، آیه60) (مدثر، آیه 31) در این دو آیه چنان‌چه مى‌بینید مسلمانانى را که در دل‌هایشان مرض است، از کافران و منافقان جدا ذکر فرموده است. (قلب سلیم، آیت الله دستغیب، ص23-24)#
