روز جمهورى اسلامى؛ حکومت اسلامى؛ مردم‌سالاری؛ ترجمان لا اله الا الله
12 فروردین؛
ترجمان لا اله الا الله
در عصر حاضر
13 دقیقه (زمان تخمینی مطالعه این متن)
اشاره: 12 فروردین روز بزرگ، اما مظلوم و قدرناشناخته در میان مناسبت‌هاى انقلاب اسلامى است. شاید قرار گرفتن این روز در تعطیلات نوروز علت اصلى آن باشد و البته دلیل دیگر آن هم عدم فهم عمیق از اهمیت استقرار نظام جمهورى اسلامى است. این مقاله تلاش مى‌کند از نگاهى دیگر و زاویه‌اى نو به این مناسبت عظیم‌القدر و مجهول‌القدر بپردازد.
کلیدواژه: روز جمهورى اسلامى؛ حکومت اسلامى؛ مردم‌سالاری؛ ترجمان لا اله الا الله
ↆ برای ادامه متن کلیک کنید.
12 فروردین در افق نگاه امامین انقلاب
نگاه عمیق حضرت امام رضوان‌الله‌علیه در این باره با 5 تعبیر خواندنى؛ تامل‌برانگیز است:
«صبحگاه 13 فروردین که روز نخستین حکومت الله است، از بزرگترین اعیاد مذهبى و ملى ماست. ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند؛ روزى که کنگره‌هاى قصر 2500 ساله حکومت طاغوتى فرو ریخت و سلطه شیطانى براى همیشه رخت بر بست و حکومت مستضعفین که حکومت خداست به جاى آن نشست.»
به این تعابیر دقت کنید!
- روز نخستین حکومت الله
- از بزرگترین اعیاد مذهبى و ملى
- روزى که کنگره‌هاى قصر 2500 ساله حکومت طاغوتى فرو ریخت.
- روزى که سلطه شیطانى براى همیشه رخت بربست
- روز استقرار حکومت مستضعفین، که حکومت خداست.
12 فروردین محصول 22 بهمن
دیدگاه ژرف امام خامنه‌اى در این باره بسیار زیبا و سرشار از نکات نغز در تبیین عظمت 12فروردین است:
«روز جمهورى اسلامى یک مقطع تاریخى بى‌نظیرى در تاریخ کشور ماست، زیرا که براى اولین بار بعد از صدر اسلام و پس از فَترَت کوتاه اولین سال‌هاى فتح ایران به دست مسلمین یعنى که در آن سال‌هاى کوتاه البته حکومت‌ها تا حدود زیادى اسلامى بودند در طول این تاریخ ممتدى که کشور ما داشته، براى اولین بار بعد از آن فَترَت و بعد از آن دوران کوتاه صدر اسلام یک حکومتى اعلان شد، یک نظامى اعلان شد که داراى دو خصوصیت مردمى بودن و الهى بودن هست؛ یعنى جمهورى اسلامى. اصلاً این خاطره را با هیچ خاطره‌اى در تاریخ کشورمان نمى‌شود مقایسه کرد. نقطه‌ى مکمل و متمم انقلاب بیست‌ودو بهمن بود یعنى خلاصه محصول بیست‌ودو بهمن روز جمهورى اسلامى روز دوازدهم فروردین بود.
از یک نظر دیگر هم روز جمهورى اسلامى بسیار مهم است و آن این‌که این اولین نمونه در دنیاى امروز هست که با مکتب‌ها، نظام‌ها، سیاست‌ها، دیدگاه‌هاى مختلف، شیوه‌هاى گوناگون حکومت را به مردم دنیا عرضه مى‌کند، دارد عرضه مى شود؛ این اولین نمونه‌اى است که مردم دنیا دارند مى‌بینند جمهورى‌هاى دیگرى که اعلان مى‌شود جمهورى‌هاى سوسیالیستى، جمهورى‌هاى به سبک دموکراسى غربى به انواع واقسامش هیچ‌کدام چیز جدیدى نیست اصل جمهورى هم چیز جدیدى نبود اما آن جمهورى‌اى که مبانى و ارزش‌هاى اساسى‌اش و قواعد اصلی‌اش از اسلام گرفته شده این یک چیزبى‌نظیرى است.
یک خصوصیت دیگر هم در روز جمهورى اسلامى ما هست و آن این‌که آن روز عید فقط ما مردم ایران نیست، بلکه عید همه‌ى کسانى مى‌تواند باشد که مسلمانند، یعنى نزدیک به یک میلیارد جمعیت. آن‌ها هم، یعنى ملت‌هاى مسلمان عادت کردند که اسلام را در حال دفاع در موضع انفعال، درحال انزوا ببینند. آن وقتى که یک ملتى در موضع تهاجم به قدرت‌هاى سلطه‌گر و تهاجم به نظام‌هاى بشرى ناقص قرارمى گیرد و اعلان یک جمهورى براساس اسلام مى‌کند این براى همه‌ى ملت‌هاى مسلمان مایه‌ى مباهات و سربلندى است خلاصه خصوصیات گوناگونى در روز جمهورى اسلامى هست.
در نگاه امام خامنه‌اى 12 بهمن نه فقط یک عید ملى که یک عید اسلامى و جهانى و یک روز تاریخى براى بشریت است. در تبیین اهمیت گزاره فوق، باید در باره راز 12 فروردین و 22 بهمن بیشتر اندیشه کرد.
راز 22 بهمن و 12 فروردین!
شاید این سؤال براى برخى مطرح باشد که؛ 12 فروردین چه ویژگى دارد که آن‌را از 22 بهمن متمایز مى‌کند؟ در پاسخ به این پرسش به چند نکته باید دقت کرد:
اول- «لا اله الا الله» که کلمه توحید است دو وجه دارد؛ وجه سلبى که در «لا» نهفته است و نفى بتها و خدایان و الهه را در بر دارد و وجه ایجابى که در «الاّ» مُندمِج است و در برقرارى نظام توحیدى معنا مى‌یابد. دوران مبارزات پیامبر اعظم صلى‌الله‌علیه‌وآله در مکه تجلى نفى طاغوت و بتها بود و دوران مجاهدات ایشان در مدینه جلوه گاه استقرار حکومت نبوى.
دوم- انقلاب اسلامى ایران به رهبرى سلاله پاک پیامبر، که برخاسته از همان مکتب است نیز دو وجه دارد؛ وجه سلبى و نفى طاغوت که تجلى آن 22 بهمن 57 است و وجه ایجابى و استقرار نظام دینى که مجلاى آن 12 فروردین 58 است. از این‌رو 22 بهمن نماد «لا اله» است و 12 فروردین سمبل «الا الله»
سوم- در این نگاه : اولا: 12 فروردین تداوم 22 بهمن است و مکمل و متمم آن است. عصاره و خلاصه مبارزات مردم ایران است. نهضت اسلامى، از 15خرداد 42 تا 22 بهمن در 12 فروردین کمال مى‌یابد.
ثانیا- با فرارسیدن 22 بهمن، دوران سلب طاغوت و نفى بتها پایان نمى‌یابد. انقلاب با استقرار نظام اسلامى تمام نمی‌شود بلکه نفى طاغوت در استقرار نظام اسلامى، دولت اسلامى، جامعه اسلامى و تمدن اسلامى جارى مى‌شود و تداوم مى‌یابد.
ما در گام دوم باید 12 فروردینِ تولد جامعه اسلامى و 12 فروردینِ تمدن اسلامى را با نفى تفکر لیبرالى در اداره دولت‌ها و نفى جامعه غیر دینى و نفى سبک زندگى غربى، رقم بزنیم. راز این‌که نظام اسلامى باید یک نظام انقلابى بماند، همین است.
کارِ کارستان امام با 12 فروردین چه بود؟
نکته مهم و اساسى دیگر و آن این‌که: در 12 فروردین یک اتفاق بى‌نظیر دیگر جلوه کرد که در تاریخ انقلاب‌هاى واقعى دنیا بى‌نظیر است. در توضیح این مطلب باید گفت: انقلاب اسلامى ایران در قرون گذشته فقط با دو سه انقلاب مردمى قابل مقایسه است؛ انقلاب فرانسه، انقلاب روسیه. در هر دو انقلابِ مزبور، وجه سلبى و نفى‌اى واضح بود. یعنى مردم مى‌دانستند که چه حکومتى را نمى‌خواهند اما در این‌که کدام حکومت جایگزین آن باید باشد یا نمى‌دانستند و یا دخالتى نداشتند.
در انقلاب فرانسه مردم بر علیه حکومت ظالم خود قیام کردند اما در ادامه و پس از سقوط رژیم منفور فرانسه نه مى‌دانستند باید چه بخواهند لذا در فرصت اندکى گرفتار دیکتاتورى ناپلئون شدند. در روسیه نیز اگرچه رژیم جایگزین تزارها معلوم شده بود که یک حکومت کمونیستى است اما با پیروزى انقلاب روسیه، مردم به کنارى زده شدند و حزب‌ها به جاى مردم تصمیم گرفتند و بلشویک‌ها و منشویک‌ها به جان هم افتادند و سرانجام لنین و استالین با قتل عام ده‌ها هزار نفر به حکومت رسیدند.
نکته مهم این است: که تنها و تنها انقلاب و رهبران انقلابى که پس از پیروزى انقلاب اسلامى به مردم و نقش مردم و خواست مردم، اعتنا کرده و همه‌پرسى تعیین حکومت برگزار کردند، انقلاب اسلامى ایران و امام و رهبر آن، حضرت امام خمینى است! تاریخ انقلاب‌هاى جهان چنین اقدامى را در حافظه تاریخى خود ثبت نکرده است.
از انقلاب مردمى تا ساختار مردمى !
12 فروردین و روز جمهورى اسلامى، حرکت از انقلاب مردمى 22 بهمن به سمت ساختارسازى مردمى و مردمى‌سازى ساختار حکومت است. امام راحل با رفراندوم جمهورى اسلامى، انقلاب اسلامى را یک مرحله دیگر جلو برد و علاوه بر سپردن نقش نفى و براندازى حکومت ستمشاهى به مردم، تعیین حکومت جدید را هم به مردم سپردند. امام خمینى کبیر مى‌توانست با اتکا به اعتماد بى‌نظیر مردم، حکومت اسلامى را اعلام کرده و انقلاب را به پیش ببرد اما او که مظهر کیاست الهى بود و مردم را از بُن جان باور داشت، به این شرایط بسنده نکرد. امام راحل عزیز ما، به همراه مردم 12فروردین را خلق کرد تا آینده انقلاب را تضمین کند. 12 فروردین ریل‌گذارى درست امام خمینى براى صیانت از اسلامیت و جمهوریت نظام است. اگر امام این تدبیر را نمى‌کرد قطار انقلاب از ریل خارج مى‌شد و نظام اسلامى در همان ده سال اول فرو مى‌پاشید. در واقع امام خمینى در همان 50روز اول انقلاب و در غوغاى شورش‌ها و ناامنى‌ها و التهابات داخلى و خارجى و غوغاى گروهک‌هاى منحرف، شالوده انقلاب و نظام اسلامى را بر روى «نظریه امامت-امت» بنا نهاد و تحکیم و تثبیت کرد. در حقیقت 12 فروردین حلقه اخیره و جزء اخیر علت تامه انقلاب اسلامى بود که بدون آن، انقلاب اسلامى از نیل به آرمان‌ها و اهداف خود در همان سال‌هاى اولیه انقلاب ناکام مى‌ماند. اکنون و پس از 42 سال از انقلاب اسلامى و در پیش داشتن 12 فروردین‌هایى براى جامعه اسلامى و تمدن اسلامى نگاه و اندیشه بلند امام حاضر امت، همان راه و اندیشه امام راحل است. بدین جهت است که «مردم و نقش مردم» در منظومه فکرى امام خامنه‌اى نیز نگاهى ابزارى نیست. نگاهى انوارى و دینى است.#
