سفر الکاظمی به ریاض و ابوظبی و چند نکته

سفر  الکاظمی
به ریاض و ابوظبی و چند نکته

 

5 دقیقه (زمان تخمینی مطالعه این متن)

 

اشاره: سفر مصطفی الکاظمی به عربستان و امارات اگر چه جنبه رفع مشکلات اقتصادی برای عراق دارد اما برخی شواهد حاکی از آن است که آمریکا هم‌زمان با سیاست‌های منطقه‌ای‌اش از این قرابت بین عراق و دو کشوری که در طول سالیان سال در جبهه رقابت و تخاصم با مردم عراق بوده‌اند؛ در پی تضعیف ایران است. انتظاری بیهوده که ثمره چندانی برایش نخواهد داشت.

       کلیدواژه: سفر الکاظمی؛ تولید برق در عراق

ↆ برای ادامه متن کلیک کنید.

سفری با هفت ماه تاخیر!!!

مصطفی الکاظمی نخست‌وزیر عراق در روز‌های گذشته و با هفت ماه تاخیر، به ریاض و ابوظبی سفر کرد، سفری که چند یادداشت همکاری در زمینه‌های اقتصادی و فرهنگی، وعده سرمایه‌گذاری ۶ میلیارد دلاری این دو کشور و همچنین تأسیس یک صندوق مشترک با عربستان، به ارزش ۳ میلیارد دلار برای تولید برق در عراق را در پی داشت.

درباره این سفر و پیامدهای داخلی و منطقه‌ای آن چند مطلب برداشت می‌شود:

اول- الکاظمی نخست‌وزیر تکنوکرات عراق ، از این سفرها نیم‌نگاهی هم به انتخابات پاییز امسال دارد ، و در صدد است با ایجاد گشایش‌های اقتصادی مالی، شرایط بهتری را برای خود و هم‌پیمانانش در انتخاباتی که قرار است مهرماه برگزار گردد دست و پا کند. وی سیاست این کشور در برابر جهان عرب را سیاستی با درهای باز اعلام کرده و امیدوار است بتواند با استفاده از ثروت کشورهای نفتی خلیج فارس و سرمایه‌گذاری‌های آن‌ها به وضع بد اقتصادی و سیاسی در عراق سامان دهد و به اهداف انتخاباتی‌اش دست یابد.

دوم. در طی سال‌های گذشته عربستان و امارات روابط خوبی با دولت عراق نداشتند. مردم عراق چه در زمان صدام و چه پس از سقوط او دلِ‌خوشی از ریاض و ابوظبی نداشتند. همچنی در سال‌هایی که عراق پس از اشغال از سوی ائتلاف آمریکایی، با جنگی ویران‌گر با داعش و خطر تجزیه خود مواجه بود و همچنان با تروریسم، بحران‌های سیاسی و اقتصادی و به‌طور ویژه با مداخله مخرب دیگر دولت‌ها دست و پنجه نرم می‌کرد، عربستان سعودی و امارات از جمله کشورهای عربی بودند که تلاش‌هایشان را نه در راستای تقویت دولت مرکزی در عراق بلکه با هدف تضعیف آن سامان دادند. داعش و گروه‌های تکفیری دستْ‌ساخت مشترک این کشورها با آمریکا و رژیم صهیونیستی بودند.

تمام تلاش اخیر آل سعود و امارات در طول این سال‌ها، بر استقرار یک دولت سنی یا شیعه آمریکایی مانند ایادعلاوی متمرکز شد. نقش این دو کشور در آشوب‌های دو سال اخیر، برای بی‌دولتی در عراق نیز، قابل انکار نیست.

سوم- در این میان و در طول ۱۷سال گذشته، جمهوری اسلامی اولین و مهمترین حامی ملت و دولت عراق بوده است و نقش بی‌بدیل ایران در نجات عراق از دست تکفیری‌های مسلح مورد اعتراف همگان است. اکنون آمریکا در صدد است با کشاندن دولت عراق به جرگه هم‌پیمانان خود، به زعم باطل خودش، زیر پای ایران را خالی کند. کمک‌های وعده داده شده و نیز وعده تامین برق عراق و دیگر قراردادهای اقتصادی، در همین راستا تلقی می‌شود. سفر الکاظمی با هفت ماه تاخیر و پس از رفتن ترامپ و در حالی که بایدن برای پیشبرد سیاستهای منطقه‌ای‌اش به تضعیف جبهه ایران، نیاز دارد به همین دلیل است. البته آمریکا و هم‌پیمانانش در این سناریو نیزناکام خواهند ماند. زیرا آل سعود و آل زاید در بین اکثریت مردم عراق منفور و محکومند و نزدیک شدن الکاظمی به ایشان شاید برخی گشایش‌های کوچک مالی داشته باشد اما در آینده به ضرر او تمام خواهد شد و آمریکا نیز برای اهداف برجامی و غیربرجامی خود از این رهگذر دستاوردی نخواهد داشت.#