یک نفس موعظه
نفاق با مردم
نفاق با مردم، یعنى دوروئى و دوزبانى، به این شکل که در حضور کسى او را مدح و ستایش مى‌کند و به او اظهار دوستى و نیک‌خواهى مى‌نماید و در غیابش برخلاف آن است؛ یعنى او را مذمت مى‌کند و درصدد اذیت و آزارش برمى‌آید. یا اینکه میان دو نفر که باهم دشمن‌اند آمدوشد کند و با هریک در دشمنى دیگرى؛ موافقت نماید و او را بر عداوت دیگرى تحسین نماید و چنین وانمود کند که او را در دشمنى با آن شخص، یارى‌کننده است.
ناگفته نماند که اگر با هریک از این دو نفر تنها اظهار دوستى کند، بدون اینکه در دشمنى با دیگرى موافقت و تحریکى داشته باشد؛ نفاق نیست. چنانچه اگر با شخص پست و شریر در حضورش اظهار دوستى و موافقت کند، (درحالى‌که در دلش چنین نیست) تا از شرش محفوظ بماند؛ نفاق نیست، بلکه از موارد تقیّه است که در بعضى موارد واجب نیز مى‌باشد.
ↆ برای ادامه متن کلیک کنید.
