جو بایدن؛ برجام؛ تحریم؛ بازی با تحریمها؛ هستهای
توهم حداکثری
جو بایدن!
سرخطهای تحلیلی در باره آینده برجام
اشاره: با استقرار بایدن در کاخ سفید، بسیاری از مردم و صاحبنظران انتظار داشتند تا وی در اولین روز کاری خود، به برجام اشارهای داشته باشد، این انتظار اما، برآورده نشد و هم اکنون، پس از دو هفته، جز اظهار نظرات برخی مقامات کاخ سفی،د سیاست روشنی در این باره اعلام نشده است. در این باره چند سرخط تحلیلی تقدیم میگردد.
کلیدواژه: جو بایدن؛ برجام؛ تحریم؛ بازی با تحریمها؛ هستهای
اول-«تحریم» سیاست قطعی و همیشگی آمریکا
این سیاست در همه ادوار بوده و هست و خواهد بود. این سیاست و راهبرد، دولت دموکرات و جمهوریخواه نمیشناسد. جالب این که بیشترین تحریمها در دوران روسای جمهور دموکرات، اعمال شده است.
دوم- هوشمند سازی فشارها و تحریم ها
جو بایدن اکنون با ساختار چند بعدی از تحریمهای چند جانبه بر علیه ایران مواجه است. ازسوی دیگر ترامپ از برجام خارج شده و هزینه تشدید تحریم و خروج از برجام را برای خود و حزبش خریده است. بعبارت واضحتر، ترامپ کار بایدن را راحت کرده است.
حالا او نه تحریم جدیدی وضع میکند که برایش هزینه داشته باشد و نه علاقهای به رفع تحریمهای کنونی دارد که موجب سست شدن اهرمهای فشارش بر ایران گردد. بهترین راه برای او «بازی با تحریم ها» است.
به این معنا که، اولا در اعلام سیاستهای خود تاخیر کند و به خیال خود ایران را در حالت انتظار نگاه دارد وثانیا با منت و تبختر چند تحریم کماثر را رفع کرده و مثلا اندکی امتیاز بدهد و ثالثا، در کنار این امتیازدهی برجامی هم به برجام برگردد و هم برجامهای ۲ و ۳ را مطرح کرده و به نوعی شرطگذاری برای رفع بیشتر تحریم کند و رابعا بر اساس آن امتیازات ناچیز، برای واداشتن ایران به انفعال به اجماعسازی در اروپا و شورای امنیت و آژانس روی بیاورد.
سوم-علت اتخاذ این سیاستها؟
در چرایی این که روی آوردن جوبایدن به چنین سیاستی، این دو دلیل عمده را میتوان ذکر کرد؛
اول این که؛ غرب و آمریکا در یک توهم حداکثری، در این گمان است که ایران انقلابی، پس از این همه فشار و تحریم اقتصادی و نارضایتی مردمی بر این باور است که نظام اسلامی در لبه پرتگاه سقوط است و با چند گام دیگر مردم ایران در برابر نظام اسلامی خواهند ایستاد. این توهم البته؛ بیماری مزمن زمامداران آمریکا است که ۴۲سال است در سودای آن زیستهاند و مردهاند.
دیگر این که؛ بایدن با نیم نگاهی به انتخابات ایران در سال ۱۴۰۰ دل به روی کارآمدن دولتی محافظه کار بسته است. از این رو در نوعی از شک و تردید به سر میبرد. و در اتخاذ سیاستهای قاطع در یک دو دلی عجیب به سرمیبرد. تصویب طرح راهبردی مقابله با تحریمها و موضع قاطع مجلس که همراهی دولت را نیز در پی داشت به این نگرانی و تردید دامن خواهد زد. طبیعی است انتخاب دولت انقلابی قطعا این نگرانی را دو چندان خواهد کرد.
چهارم-راهی که بایدن در پیش خواهد گرفت.
براساس این برآورد راهبردی دولت بایدن سعی خواهد کرد:
1. به تحریمها به عنوان یک فرصت خواهد نگریست و با کلید زدن برگزاری «مذاکرات موازی» در یک زمان تقریبی سعی خواهد کرد در موضوع هستهای و موشکی، راهبرد «مهار حداکثری ایران قوی» را پیش روی خود قرار دهد و از برجام رو به مرگ، سکوی پرتاپ به عرصههای دیگر مذاکره بسازد و ایران را به سمت «توافقات محدود کننده » سوق دهد. این همان بازی با تحریمها یا فشار هوشمندانه است.
2. در این راه تلاش میکند از ظرفیت بازیگران اروپایی استفاده کند و بازی پیچیدهتری را نسبت به برجام در برابر ایران انجام دهد.
3. همزمان از توان مکمل سازمانهای بینالمللی مانند شورای امنیت، آژانس هستهای، شورای حقوق بشر و... برای تشدید فشار هوشمند استفاده کند.
4. در کنار این اقدامات جو بایدن با روشهای مختلف آشوبسازی در انتخابات ایران و پس از آن، التهابافروزی در کشورهای محور مقاومت، عقبنشینی فریبنده از برخی مواضع مانند لغو یا کاهش حمایت از بن سلمان در یمن را در دستور کار خود قرار خواهد داد. طبعا کشورهای لبنان و عراق و سوریه در صدر این اهداف هستند.
پنجم-موضع ما چیست؟
اولا- در شرایط کنونی و در مواجهه با این شرایط از تمام مسوولان ارشد و میانی و رسانه و نخبگان کشور باید یک صدای واحد شنیده شود.
ثانیا- هیچکس حق ندارد علامت و نشانی از ضعف و وادادگی را در بیان و رفتار خود بروز دهد که موجب جسارت دشمن شود. مسوولان قوا در این میان نقش اول را دارند.
ثالثا- طبق فرموده رهبر حکیم انقلاب؛ برجام هیچ خاصیتی برای ما ندارد مگر این که به رفع تحریمها بینجامد. بدون این مهم، نه برجام و نه بازگشت آمریکا به برجام معنایی نخواهد داشت و پوچ خواهد بود.
رابعا- با رفع فوری و کامل تحریمها، برجام قابل تداوم است و آمریکا میتواند به برجام برگردد و مذاکرات فقط و فقط، در موضوع هستهای و در قالب ۵ بعلاوه یک ادامه خواهد داشت. بنابراین مذاکره دوجانبه بین ایران و آمریکا اساسا منتفی است.
خامسا- ما هفت سال فرصت خود را برای رفع تحریم آزمودیم نتیجه همان است که برخی دولتمردان گفتهاند؛ هیچ! اکنون نوبت تمرکز بر روی راهبرد خنثیسازی تحریم است.
سادسا- ما نتیجه شیرین خنثیسازی تحریم در صنایع دفاعی را چشیدهایم اکنون نوبت خنثیسازی تحریم اقتصادی است که ثمره آن، «بازدارندگی اقتصادی» است. #
- يكشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۹۹، ۱۱:۰۹ ق.ظ